preventief consult
Definitie en overzicht
Preventieve geneeskunde consultatie is een afspraak met een specialist wiens primaire doel het is om de goede gezondheid en het welzijn van de patiënt te behouden door mogelijke oorzaken te elimineren, risico’s te begrijpen en te verminderen, en de ernstige en langdurige gevolgen van een bestaande aandoening te verminderen.
Specialisten die preventieve geneeskunde beoefenen kunnen heel divers zijn, van huisartsen tot internisten, cardiologen, nefrologen en orthopeden. Er zijn ook artsen die gespecialiseerd zijn op dit gebied, en de meeste van hen maken deel uit van de American Board of Medical Specialties (AMBS).
Gewoonlijk verwijst preventieve geneeskunde naar de algemene of openbare omgeving, zoals het voorkomen of beheersen van een ziekte-uitbraak, immunisatie en andere vormen van profylaxe. Het kan echter ook gaan om arbeidsgeneeskunde, of om het voorkomen en beheersen van aandoeningen die normaal gesproken de werknemers treffen. Degenen die aan een bureau werken, hebben bijvoorbeeld een verhoogd risico op aandoeningen van het bewegingsapparaat. Het kan ook verwijzen naar lucht- en ruimtevaartgeneeskunde, dat niet alleen verwijst naar gezondheidszorg, maar ook naar onderzoek naar het verbeteren van de omstandigheden voor werknemers in de lucht- en ruimtevaartindustrie, inclusief degenen die in de ruimte moeten werken.
Wie moet ondergaan en verwachte resultaten
Preventieve geneeskunde wordt aanbevolen om:
Iedereen – Zoals ze zeggen, voorkomen is altijd beter dan genezen, en er is geen perfecte tijd voor preventieve maatregelen dan zo snel mogelijk. Iedereen wordt aangemoedigd om preventief medisch consult te ondergaan, vooral als iemand ouder wordt, om ziekten te screenen, op te sporen, te diagnosticeren en te verlichten die kunnen leiden tot langdurige invaliditeit en zelfs vroegtijdig overlijden.
Mensen die als een hoog risico worden beschouwd – Bepaalde factoren kunnen het risico op morbiditeit en overlijden van een persoon verhogen. Mensen met een hoge bloeddruk hebben bijvoorbeeld meer kans op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten en moeten daarom mogelijk een cardioloog raadplegen. Hetzelfde advies geldt voor mensen met stenose (vernauwing van de slagaders) als gevolg van de opbouw van cholesterolafzettingen.
Degenen die bepaalde gemuteerde of defecte genen dragen – Hoewel het hebben van deze genen niet betekent dat de persoon automatisch ziek wordt, verhoogt het het risico aanzienlijk. Vrouwen met gemuteerde genen genaamd BRCA1 en BRCA2 hebben bijvoorbeeld meer dan 80% kans om borstkanker te ontwikkelen. Ze zijn ook vatbaar voor eierstokkanker.
Personen met een familiegeschiedenis van ziekten – Sommige aandoeningen komen in de familie voor. Normaal gesproken verschijnt de ziekte veel eerder voor degenen met een familiegeschiedenis van een bepaalde aandoening in vergelijking met de algemene bevolking. Preventieve geneeskunde kan ervoor zorgen dat de ziekte wordt voorkomen of, zo niet, zeer vroeg wordt behandeld, zodat het geen ernstige schade aan de persoon toebrengt.
Degenen die worden blootgesteld aan bepaalde omgevings- en leefstijlfactoren – Naast genen kunnen omgevings- en leefstijlfactoren ook het risico op bepaalde medische aandoeningen vergroten. Een voorbeeld is het roken van sigaretten. Rokers hebben een verhoogd risico op verschillende medische aandoeningen, waaronder longkanker.
Reizigers – Preventieve geneeskunde kan ook van toepassing zijn op reizigers, die mogelijk naar landen gaan waar de infectie en de contractie van bepaalde ziekten hoog zijn.
Hoe werkt de procedure?
Een van de eerste stappen die artsen nemen, is het bepalen van het preventieniveau, dat kan variëren van primair tot tertiair. Het is primair als het doel is om het optreden van ziekte te voorkomen. Dit kan worden bereikt door immunisatie (normaal gesproken door vaccinatie), een gezonde levensstijl en het stoppen met middelenmisbruik. Het is secundair als het doel is om een ziekte op te sporen en aan te pakken voordat andere ernstige symptomen optreden. Deze omvatten kankerscreening. Het is tertiair als er al een bestaande aandoening is, maar dat preventieve medische consultatie noodzakelijk is om de kans op een complexere behandeling, langdurige invaliditeit en zelfs overlijden aanzienlijk te verminderen.
Overleg vindt plaats wanneer een huisarts of de verzekeraar de patiënt doorverwijst naar een specialist. Wanneer ze plaatsvinden, hangt echter af van veel factoren, zoals leeftijd en conditie. Voor mensen onder de 40 jaar worden bijvoorbeeld bloeddrukconsulten meestal om de twee jaar gepland, tenzij bij hen de diagnose hypertensie wordt gesteld. Tandheelkundige consulten zijn vaak een keer per jaar, terwijl oogconsulten om de twee jaar plaatsvinden.
Tijdens het consult houdt de arts het verloop van niet alleen de ziekte in de gaten, maar ook de algemene gezondheid en het welzijn van de patiënt. De afwezigheid van enig symptoom betekent niet automatisch dat de persoon gezond is. Er worden dus verschillende examens verwacht. Op een bepaalde leeftijd worden bijvoorbeeld bepaalde kankeronderzoeken uitgevoerd. Ook de vaccinatie wordt vernieuwd.
Mogelijke risico's en complicaties
Niet iedereen gaat om een aantal redenen door preventieve geneeskunde, maar meestal is het vanwege zelfgenoegzaamheid en het gebrek aan stimulans om ermee door te gaan. Het probleem wordt nog verergerd door de mogelijkheid dat het noodzakelijke consult niet door de verzekering wordt gedekt of dat er geen arts in de buurt is die het kan uitvoeren.